کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم
گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم
می نویسم روی هر گل نام زیبای تو را
تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم
هر سحر با یاد تو در گریه ام می خوانمت
تا به کی از سوز دل ناله ز هجرانت دهم
چشمهای خسته ام بارد ز هجرانت عزیز
انقدر بارم ز دیده تا که پیدایت کنم
هردم از نومیدی شمارم عقده های خویش را
تا به کی از پشت در اهسته نجوایت کنم
بی قرارم  مهدیا  از بهر دیدار رخت
تا به کی از مادرت زهرا تمنایت کنم؟

نوشته شده توسط : علی انصاری

نظرات دیگران [ نظر]

رواج ناشایست ها . . .
بر بلندای اهداف . . .
دیگر لازم نیست !
حکمت حماقت . . .
قدرت تفکیک داشته باش . . .
خدایا کمکم کن . . .
روشنایی . . .
تلاش بیهوده . . .
دوستی علی علیه السلام . . .
حسن شهرت . . .
مهربانی . . .
شیشه و آینه
سحر و افطار
تماشای ماه رمضان!
وسیله حجاب
[همه عناوین(967)][عناوین آرشیوشده]